به گزارش اقتصاد ۱۲۰، حسین راغفر استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا و فرشاد مومنی استاد اقتصاد دانشگاه علامه در نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور منتخب نوشتند: جمع‌بندی موضع اعلامی دکتر پزشکیان و مشاوران اقتصادی در فضای مجازی نشر داده شده است و مشخص نیست که آیا یک پیش نویس پیشنهادی است یا یک متن نهایی آسیب‌پذیری‌ها وخطاهای فاحش از نظر بینش و نگرش و غفلت از تجربه های تاریخی ایرانی و بین‌المللی، اولویت را نه در منافع مردم که در منافع باندهای مافیایی و بخش های غیر مولد جستجو کردند.
به طرز چشمگیری نمایان است و بدیهی است که این شیوه نگاه به برنامه و تلاش برای تعیین اعضای دولت چهاردهم، هیچ نسبتی با وعده‌های جنابعالی در مناظره‌ها و گفتگو‌های انتخاباتی ندارد و این نگرانی را به وجود می‌آورد که دولت چهاردهم در دامی بیافتد که دولت های سی‌و‌پنج سال گذشته فرو افتادند.
چنانچه تولید ملی و به ویژه تولید صنایع داخلی محور فعالیت های اقتصادی کشور قرارگیرد اثربخشی فشارهای خارجی تحریم‌کننده‌ها به حداقل می رسد و آنها را وادار به تجدیدنظر در سیاست‌های ظالمانه خود خواهد کرد و چه بسا این بار حسب تجربه دوره پهلوی از درب دیگری وارد شوند و از سر دوستی بکوشند مانع از تلاش‌های صنعتی شدن کشور شوند.
شواهد پرشماری از این موارد وجود دارد که تنها به عنوان شاهدی بر این مدعا به تولید بنزین در داخل اشاره می‌کنیم که وقتی این حرکت در داخل آغاز شد تحریم فروش بنزین به کشور را متوقف کردند. چنانچه اصالت به ظرفیت‌های داخلی و درونی جامعه داده نشود باطل شدن حکم اف. ای. تی. اف. تنها به رونق هرچه بیشتر مناسبات مشوق واردات و مصرف و نه تولید می‌انجامد، کما اینکه در دوران پسابرجام چنین شد.
آنچه که تاکنون در شیوه گزینش مدیران وزرای اقتصادی پیشنهادی رخ داده است مصداق بارز اَکل از قفاست یعنی به نام مشارکت مردم، راهی گشوده شده است که در برخی موارد عریان ذینفع‌ها را فراخوانده‌اند تا فرد یا افراد مناسب با منافع خودشان را تعیین کنند و جز در موارد استثنایی شواهد قوی ازتلاش برای استمرار و بازسازی مناسبات گذشته کاملا مشهود است.
یکی از انتظارات برآمده از حضور جنابعالی این است که اعتماد خود را به جوانان آشکار کنید – و البته نه جوانان وابسته به برندگان سیاست‌های سی‌و‌پنج سال گذشته- همانطور که دوباره نباید برگردیم به کابینه سالمندان.
جهت استحضار جنابعالی، مافیاهای رسانه‌ای وابسته به کانون‌های قدرت و ثروت در حال فضا سازی های کاذب و دروغین هستند تا فرصت‌های غارت خود و اربابان را تداوم بخشند.
در سالهای اولیه دهه ۱۳۹۰ دولت نهم آمریکا اعلام کرد که قصد حمله به سوریه را دارد و هر کشوری هم از آن کشور حمایت کند، طرف جنگ با ما خواهد بود. هراس حاصل از سایه جنگ بر سر کشور انتظارات عمومی را به شدت تحت تاثیر قرار داد و حباب بزرگی در ارز و بسیاری از دارایی‌ها به وجود آورد.
وقتی دولت دهم به کار خود خاتمه داد فشار سایه جنگ مرتفع شد و حباب آینده هراسی تا حدودی تخلیه شد، به طوری که قیمت ارز روند کاهشی به خود گرفت و وقتی به ۳ هزار تومان رسید رئیس بانک مرکزی دولت یازدهم رسما اعلام داشت که اجازه کاهش بیشتر را نخواهد داد.
اکنون این سقوط شدید قیمت ارز در آن زمان را بعضی از مافیاها به حساب افراد معین مورد نظر گذاشته‌اند و نه حتی به دولت وقت منتسب نمی‌کنند که این یکی از کثیف‌ترین دروغ‌هایی است که به مردم تحویل داده‌اند.
