مولوی گفت: فعالان اقتصادی از نوع تفکر همتی در اواخر دهه ۹۰ آسیب‌های جدی دیدند که از جمله آن‌ها می‌توان به بلوکه شدن حساب‌های آن‌ها و پیمان سپاری ارزی اشاره کرد.

مولوی گفت: آنچه در واقعیت جامعه وجود دارد، این است که روز به روز ایرانیان نیاز بیشتری به «UBI» یا درآمد پایه همگانی پیدا می‌کنند و فقر چنان گسترده شده که اگر مسئولان دولتی به فروشگاه‌های شهروند و رفاه شمال شهر تهران سری بزنند، متوجه می‌شوند که میزان خرید در حوزه کالاهای مصرفی مردم در این مناطق هم به ‌شدت افت کرده است.

مولوی گفت: اگر امروز تصمیم به حذف ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ تومانی از ۲۰۰ قلم کالا گرفته شده نه تنها برنامه‌ریزی شده نیست بلکه تنها از روی اجبار است، چراکه این بازار دیگر قادر به تحمل چنین فشاری نیست.

امروز دیگر شکی وجود ندارد که دولت در مواجهه با مشکلات اقتصادی، کاستی‌ها و کمبودهای درآمدی به جای اتخاذ تدابیر درست اقتصادی، ترجیح می‌دهد کمبودهای خود را از طریق فشار بر مردم و فعالان اقتصادی جبران کند. این شیوه در اغلب تصمیمات اقتصادی دولت از سال ۱۴۰۰ به بعد قابل ردیابی است.