وحید شقاقی شهری، اقتصاددان:
مالیات بر خانههای خالی یکی از پرابهامترین، سختترین و کمثمرترین پایههای مالیاتی در اقتصاد ایران است و این پایه مالیاتی از ابتدا با هدفی غیرواقعبینانه تصویب شد و نهتنها درآمد معناداری برای دولت ایجاد نمیکند، بلکه هزینه اجرایی بالا و نارضایتی عمومی به همراه دارد.
تمرکز سیاستگذار بر این مالیات، نتیجه نگاه پوپولیستی به بازار مسکن است؛ نگاهی که به جای اصلاح ریشهای نظام مالیاتی، به سراغ سادهترین شعارها میرود.
هدف اصلی قانونگذار از وضع مالیات بر خانههای خالی، کنترل بازار اجاره و جلوگیری از افزایش قیمتهاست، نه درآمدزایی پایدار. این قانون در دورهای تصویب شد که رشد شدید اجارهبها فشار زیادی به مستأجران وارد کرد و دولت تلاش کرد با ابزار مالیاتی، مالکان را به عرضه واحدهای مسکونی ترغیب کند.
