گروه اجتماعی: روزگاری که خیلی هم دور نیست، عروسی‌ها به خرید کردنشان معروف بودند! جدا از رسم و سنت هر قوم و طایفه، قبل از پای سفره عقد نشستن خانواده داماد برای عروس سرویس طلا و حلقه می‌خرید! هرچقدر طلا پروپیمان‌تر، مطلوب‌تر و محبوب‌تر! موضوعی برای فخرفروشی هم بود که در مجالس زنانه راجع به آن حرف بزنند و از داشته‌هایشان بگویند!
یک به رخ کشی عجیب و غریب که رفته رفته رنگ باخت! نه برای تغییر فرهنگ که برای فروپاشی اقتصاد! دیگر در توان همه نیست که سرویس طلای سنگین و حلقه‌ی الماس و برلیان بگیرند! دیگر خرید عروسی‌ها هم مانند سلیقه‌ی خیلی افراد مینیمال شده است! نه صرفا برای علاقمندی، بلکه از روی اجبار! خیلی از افراد هم که هنوز با طلاهای ریز و ظریف کنار نیامده‌اند ترجیح می‌دهند سراغ نقره بروند! این سقوط اقتصادی مانند بغض گلوی جامعه را فشار می‌دهد!
رئیس اتحادیه طلا می‌گوید: با توجه به شرایط اقتصادی، ۲۰ تا ۳۰ درصد خرید طلا کاهش یافته و گزارش‌هایی وجود دارد که برخی عروس و دامادها، برای برگزاری مراسم آبرومند، به جای طلا سراغ نقره می‌روند.
این تغییر، تنها یک انتخاب ساده نیست؛ نشانه‌ای است از عقب‌نشینی تدریجی جامعه از یک سنت دیرینه. در حالی که خریدوفروش طلای دست دوم در قانون منع نشده، اتحادیۀ تهران همچنان با آن مخالفت می‌کند؛ موضعی که عملاً یکی از معدود راه‌های ارزان‌تر شدن طلا برای خریداران را سد کرده است.
وقتی جوانان حتی برای حلقۀ ازدواج به نقره رو می‌آورند، یعنی بحران اقتصادی نه فقط سفره‌ها، که رسم و رسوم و خاطرات جمعی را هم کوچک کرده است. اگر روند افزایش قیمت‌ها و کاهش قدرت خرید ادامه یابد، شاید در آینده حتی نقره هم به کالایی لوکس تبدیل شود و مراسم ازدواج، بیش از پیش از معنای واقعی‌اش فاصله بگیرد.
خرید نقره به عنوان یک فلز گرانبها غم انگیز اما خیلی مایوس کننده نیست، اما عده‌ی زیادی از افراد هم هستند که به بدلیجات روی آورده و به جای سرویس طلا و نقره، از مشابه آنها ولی بدل استفاده می‌کنند. این انتخاب از روی جبر حاصل تفریق شدن عده‌ی بسیاری از مردم از بدنه‌ی اصلی اقتصاد کشور است.
